8 Mart 2011 Salı

"Uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum"


Sevgili Okuyucular,

Bloğumuz taşınmıştır. Yeni yazılara http://www.rengarenkvesiyah.com/ adresinden ulaşabilirsiniz.
Görüşmek üzere..

“Balkona çıkıyorum sürekli
Yollar yollar yollar katediyorum sanki böylece
Bir semtin ilk rengini alıyorum”*

Bu haftasonu İstanbul’un kapalı havasını Adana’nın güneşiyle değiştirdim. Cumartesi gecesi son cemre toprağa düştüğünde, ruhum gerinip, portakal ağaçlarının arasında yüzünü bahara döndü. Güneyde çoktan paltolar çıkmış, ağaçlar yeşermiş, çiçekler tomurcuklanmış, tablalarda mis kokulu çilekler satılmaya başlamış. Kediler, serçeler ve çocuklar sokaklarda bahar güneşinin keyfini çıkarmakta.

Mevsim değişikliğinin üstüne sabah erken saatteki uçak yolculukları da eklenince, mekandan zamandan azade bir halde başladı Pazartesi. Sabah, tüm kış yağsada ruhum arınsa diye beklediğim şiddetli şağanak yolcu etti Adana’dan, bir saat sonra sulu kar ve ayaz karşıladı İstanbul’da. İçine kıvrılmış yorgun ruhum, bu sabah yağmurdan kabarmış topraktan masmavi gökyüzüne ilk filizini uzattı.

“Oturup esmer bir kadını kendim için yıkıyorum
İyice kurulamıyorum saçlarını
Bir bardak şarabı kendim için içiyorum
"Halbuki geyikli gece ortamında
Keskin mavi ve hışırtılı
Geyikli geceye geçiyorum"
Uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum. “**

*Edip Cansever
**Geyikli Gece, Turgut Uyar

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder