Yazdıklarımdan (1)

Pencereyi açtı, derin bir nefes çekti serin havadan “evrenin pozitif enerjileri, icime dolun” diye mırıldandı. Ve seyre daldı. İki katlı evin çatısında, kiremitler arasında yem arayan bir kuş, karşı yamaçtan aşağıya doğru yürüyüp evlerin arasında kaybolan mavili adam, elma yeşiline boyanmış küçücük çatı balkonundaki saksılar, tek katlı bahçeli kondunun kapısının önünde mor naylon terlikler... gözüne takılmıştı ki... Mektuplar hayatından çıkmadan önce, pek bir önemsediği postacılardan biri çatısında kuş olan evin zilini çaldı, sarı sarman kedi mor terliklere uzandı.Postacıya kapıyı açan olmadı, zaten o da bilmem hangi bankanin kredi kartını getirdiğinden, zile fazla ısrarlı basmadı, mor terliklere doğru seyirtti; sarman kedi o gelmeden mor terliklerden vazgeçip mart çığlıkları atan başka bir sarmana doğru istekle koşmaya başladı. Üç kat aşağıdaki bahçede, dutla erik ağacı şıkırdım gibi mevye vermişti. Canı çekti, bir derin nefes daha alıp kapattı pencereyi.