4 Ağustos 2010 Çarşamba

Buraya neden yazıyorum?

Buraya neden yazıyorum? Günlüğümün yerine geçsin diye mi? Yoksa okuduklarım, izlediklerim ve biraz da düşündüklerim hakkında arşiv oluşturmak için mi? Her gün yazma alışkanlığı kazanmak için mi? Ofiste sıkıldığım zamanlarda öylesine söyleşmek için mi? Bilmiyorum. Aslında bir aydır yazdıklarıma bakarsak, tam olarak hiçbiri. Ama yaklaşık olarak arşivcilik.

İstediğimin bu olduğundan emin değilim. Bir yerden başlamalıyım, başlamalı ve devam etmeli. Ama nerden ve nasıl?
...

Bazen hayal kurmayı unuttuğumu hissedip panik oluyorum. Hayal kurmamak, ne kadar memnun olsam da bu hayatı, sürekli tekrarlarlayarak yaşamak gibi geliyor. Hani sinemada pek sevilen, zamana hapsolma filmlerindeki gibi.

Cep telefonunun saat alarmı.
Hayır daha uykum var. Biraz daha...
Israr, ısrar... Ah!
Gel bakalım yatağa, on dakika daha uyuduktan sonra uyandırırsın.
Alarm. Alarm. Ruhumun güne alarmla başlaması tüm gün titreştiriyor onu. Yani sanki, öyle. Gibi.
On dakikaya sıkıştırılmış bir duş. Balkondaki çiçeklere su, bir bardakta bana. Anahtarlar. Yine geç kaldım, trafikte herkes önümü kapatıyor sanıp huysuzlanacağım. Tamam, sakinleş. Sakinleş.

Hayır bu yataktan kalkamayışları sürekli yaşayamam. Hayal etmeliyim, uyandığım zaman güne başlanacak bir hayat olmalı. Sabah uyanacağım diye değil, uykum geldiği için uyuduğum bir hayat. Ve duvarlarla sınırlanmayan. Belki o zaman da ofiste geçen günlerimi özler, geri dönmeyi hayal ederim. Olsun. Önemli olan hayal etmekten vazgeçmemek.

2 yorum:

  1. Birçoğumuzun aklından geçen neden bir blog olmalı sorusunun cevaplarına giriş olmuş. Alarm ve o titreşimin bütün güne yayılmasını çok beğendim, çoğumuzun hayatında artık vazgeçilmez konuma gelen şu alarm olgusu. Geliştirilebilir yeni bir konu bence. Düşüncene sağlık.
    Sevgilerimle,
    Cem

    YanıtlaSil
  2. Sanırım "neden yazıyorum?" sorusunu daha epey soracağım. Dün Saramago'nun neden yazdığı üzerine söyledikleri, şimdiye kadar bana en yakın gelen cevap oldu. "Bundan daha farklı bir hayat olabilir mi, bilmek için yazıyorum" / “Escribí para saber si hay una forma más humana de vivir que no sea la crueldad”.

    Alarmsız bir hayatın mümkün olduğunu bilip, yine de alarmlarla yaşamak sanırım titreşimin siddetini de artırıyor.

    Sevgilerimle
    Rengarenk ve Siyah

    YanıtlaSil